കരിന്തേളിന്റെ സൂചിമുനയില്‍
(അ)വിശ്വാസത്തിന്റെ ഇലച്ചാറില്‍
ജന്മാജന്മങ്ങളുടെ കണക്കെഴുതിയ
കാല്പനികന്‍ നീ...
വാക്കുകളെ പ്രണയപൂര്‍വ്വം
വേട്ടയാടി,
വരകളെ വാക്കിലലിയിച്ച
മായാജാലം.
അപൂര്‍വങ്ങളില്‍ അപൂര്‍വത്തെത്തേടി-
ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്ന
കവിയും കാമുകനും നീ തന്നെ.
ക്ഷമയെ, കാത്തിരിപ്പിന്റെ കടും നിറങ്ങളെ
കാര്‍ക്കശ്യത്തിന്റെ ഊതനിറത്തില്‍
ചാലിച്ചപ്പോഴും;
ശാബത്തിന്റെ പാനപാത്രങ്ങളില്‍
നിറഞ്ഞുകവിഞ്ഞ വീഞ്ഞായി
നിന്റെ പ്രണയം.
കത്തുന്ന നഗരവീഥിയില്‍
അടഞ്ഞുകിടന്ന വാതിലിനുമപ്പുറം,
ഭാഷയറിയാത്ത മന്ത്രങ്ങളില്‍
പകച്ചു വിളറിയ 'ആ മുഖം'
എനിക്കിന്നും കാണാം.
